Het begint te bliksemen en nog geen honderd meter naast ons slaat de bliksem in het water. Als de bliksem dichtbij blijft gaan we naar Enkhuizen. Dat doet het niet, het blijft wel onweren, maar dat is allemaal wat verder weg. De wind zakt naar 20 knopen, we zetten weer koers naar Lelystad.
We krijgen fikse buien over ons heen, veel regen en ook nog even hagel. Het water wordt best ruig en de punt verdwijnt meerdere keren onder water!! Jasper en ik genieten ervan, dit is een geweldige we komen naar huis tocht!

In de laatste bui valt de wind compleet weg. Een oud vaargezegde is: komt de regen voor de wind, reef je zeilen gezwind. We hadden al weinig zeil, alleen de boomfok en de bezaan. Wij vertrouwen erop dat deze klein genoeg zijn voor de bak wind achter de bui. Wat een goede keuze was, de bui trekt over en pas minuten later komt er weer een pittige wind over ons heen, nu van twee knopen naar 24 knopen, wederom een pittige wind. Aditi kan het allemaal prima hebben, ze gaat amper schuin en vaart lekker door!

De lucht klaart op, de vriendelijke Hollandse wolken zijn weer terug en de thuishaven is goed in zicht. Nog maar even en ons avontuur zit erop.

De sfeer aan boord is een beetje dubbel, blij om thuis te komen en een beetje verdrietig, omdat het nu voorbij is. We hebben zo’n geweldige tijd gehad, niet zover kunnen varen als gewenst. Toch zoveel ervaringen en herinneringen rijker. Aditi goed leren kennen, vertrouwen opgebouwd in de samenwerking met haar, gevoeld wat ze kan en aan kan. Nieuwe plekken bezocht, klussen gedaan die we niet eerder hadden gedaan, maar voornamelijk enorm genoten van het varende bestaan en van elkaar.