op bezoek in de languedoc-roussillon
Het kan gebeuren dat waternomaden het water voor een poosje verlaten. Papa Peter appte toen we nog in Stavoren waren met de vraag of we even wilde bellen. Jasper belt hem en Peter zegt: “Jullie hebben een probleem!” Peter is nogal van de woordgrapjes en cryptische omschrijvingen, maar van deze kunnen wij geen kaas maken. “Je moet jullie kat kwijt!” Huh?!? Hoezo, wat, waarom? “Ik sta op het punt om tickets voor jullie naar Frankrijk te boeken!” Hoe leuk is dat, nog even bij Peter en Carla in Frankrijk op bezoek. Dus op zoek naar een kattenoppas. Mijn moeder wilde het wel een keer proberen, dus ‘het probleem’ opgelost en we kunnen naar Frankrijk.
De Languedoc
Peter en Carla wonen in Zuid Frankrijk, de Languedoc. Wij vinden het een schitterend gebied. Heel veel groen, bergen, de zee op een uurtje rijden en het is er niet zo druk. Kleine dorpjes, typische Franse huizen met Franse luiken, oude mannetjes met Franse petjes en een stokbrood in de oksel gepropt.
We komen er al jaren en toch is het elke keer weer een genot. Als je op tijd boekt valt de prijs ook altijd wel mee. Bij aankomst worden we, zeer luxe, opgehaald van de airport en worden we met Franse snelheden naar Le Poujol-sur-Orb gereden. Het appartement beneden mogen wij gebruiken en dat wordt als zeer luxe ervaren. Een groot bed, een koele ruimte, en een privé douche en toilet! Nou, ik kan je zeggen dat het voor ons aanvoelt als een 5 sterren hotel. Meerdere keren dansend in mijn blote kont onder de douche vandaan gekomen, die luxe hebben we in de haven niet. Misschien ook wel, maar dan wordt er zo gestaard naar ons, beetje aandacht ben ik niet vies van, maar dan mag mijn blote kont niet de reden zijn.
De berg op
Het is de eerste dag een beetje regenachtig, maar daarna alle dagen boven de 30 graden. In de ochtend is het prima te doen, dus hebben we verschillende wandelroutes gelopen. Vanuit le maison van PC loop je zo de berg op en de natuur in. De eerste keer ooit die berg op wilden wij niet onder doen van Peter, dus renden we de berg op. Met gevolg dat er halverwege gestopt moest worden, omdat deze twee hijgkonijnen eerst op adem moeten komen. Nu kennen we dat gebied goed en lopen we met gemak naar boven.
Voor het middaguur zijn we weer thuis en wordt er gezwommen in het heerlijk verkoelende zwembad, om vervolgens te gaan lunchen in de schaduw met uitzicht op de bergen. Dex, de bruine labrador van PC, houdt ons allemaal in de gaten, wie weet laten ze nog een lekker hapje vallen!
In de middag doen we rustig aan, het is te heet. Jasper helpt zijn vader met de drone of de motor die niet meer wil starten. Ik help Carla met de boodschappen, doe een kruiswoordpuzzel of doe alsof ik ook technische kennis heb en kijk met de mannen mee.
Voie verte
Sommige middagen houden we een siesta, maar we hebben ook een stuk gefietst over de voie verte. Dat is een oude spoorlijn gebruikt voor de textielindustrie, van Bedarieux tot aan Mazamet. Van de spoorbaan is een weg gemaakt, geschikt voor wandelen en fietsen. Elk bezoek pakken wij de fiets om een stuk erover heen te fietsen, je komt meerdere tunnels tegen. Met die hitte is dat heel fijn, lekker even afkoelen.
Na een week is het tijd om naar huis te gaan. We zijn helemaal bijgekletst, hebben van elkaars gezelschap kunnen genieten en een heerlijke tijd gehad. Afscheid nemen geeft een dubbel gevoel, moeilijk vanwege dat we PC een tijdje weer niet zien. Makkelijk, omdat we naar ons schip terug gaan, wat we hebben gemist en ons poezenkind weer zien.
Naar het vliegveld
We kunnen met andere Nederlanders uit de omgeving meerijden naar Montpellier, nemen afscheid van PC bij le maison en op naar huis. Bij aankomst op Schiphol als twee waterhozen over de airport gescheurd, paar boodschappen gedaan, treinen in en uit gesprongen en 1,5 uur na de landing zijn we in Lelystad.
Jasper heeft de boot opgestart en ik ga laagvliegend naar Naarden om Djosy bij mijn moeder op te halen. Om 23.00 is iedereen weer op Aditi die daar ook hoort. We zijn thuis!
