Bizarre tijden

Al dagen zit ik te broeden op een blog. Al onze eerdere verhalen hebben een knipoog, maar kan ik wel een verhaal over corona schrijven met een knipoog? Zijn de meeste grappen niet to soon?? Kan ik wel over de voordelen van deze bizarre tijden schrijven? Ik moet eerlijk zijn, zijn we ook altijd geweest. Ik kan schrijven over het leven aan boord in deze tijd, wat het met ons doet en hoe het leven eruit ziet. De knipoog zit er ook in verwerkt en ook een serieuze toon.

Het leven aan boord is verandert, net zoals voor jullie allemaal in deze bizarre tijden dat waarschijnlijk ook is. Het lijkt of niets meer vanzelfsprekend is. Zoals boodschappen doen we alleen, niet meer samen. Er is een beetje materiaal voor klussen gehaald en we hebben iets extra diesel gehaald. Onze kachel en kookstel werken op diesel, dus zonder diesel is voor ons niet te doen.

Wel even naar buiten

We komen elke dag buiten, maar alleen in de buurt van de haven en iedereen die we tegenkomen ontwijken we op afstand. We gaan even op de dijk zitten of naar het bijna verlaten strandje. Even de neus in de wind, die nog verrekte koud is en hup weer naar binnen. De lucht lijkt al schoner, het is stiller buiten, de vogelconcerten zijn oorverdovend mooi! De futen hebben nu prachtige kleuren en dansen er flink op los. De kuifeenden zijn setjes aan het maken en de wilde eenden zoeken een geschikte partner voor het paren. Hoe stil wij als mens nu staan, zo duidelijk is het dat de natuur ons niet nodig heeft. Alles gaat gewoon door, behalve wij, de mens.

In de haven

De haven wordt nog best wat mensen bezocht, 1,5 meter afstand op een steiger terwijl je elkaar passeert is bijna niet te doen. Mensen wachten op kruispunten zodat we afstand kunnen houden. Anderen hebben een bord voor hun kop. Zijn elkaar nog aan het begroeten met elleboog tikken, lopen in groepjes door de haven, afgelopen week ook nog. Ik was het beu, ik word er boos en verdrietig van, hoe kan je in deze bizarre tijden nou een bord voor je kop hebben? Dus ik heb er wat van gezegd en niet vriendelijk. De aangesproken groep kijkt mij verbolgen aan, ze wisten het niet?!? Daarop reageer ik nog lelijker. Daarna naar de havenmeester gelopen en gezegd als er mensen komen klagen over een wijf met een grote bek, dat was ik!! De havenmeester vroeg hoe ze eruit zagen en na mijn beschrijving hoopte hij dat ze zouden komen klagen. Hij wilde ze graag nog wat verder terecht wijzen!

Ons werk

Voor Jasper is het (betaald) werk opgehouden. Boekingen voor zeilcoaching, SailingNature, gaan niet door. De cursussen die hij zou begeleiden zijn afgezegd. De klussen aan boten voor anderen zijn uitgesteld tot nader order. Jasper heeft in en rondom het schip voorlopig genoeg te doen. Verveling komt niet voor in zijn woordenboek.

Ik heb een vitaal beroep, ik moet door, er is geen keuze. Voor degene die het niet weten, ik werk in de maatschappelijke opvang voor mensen met verslaving en psychiatrische problematiek. Er waren geen mondkapjes voor ons. Afgelopen weekend zijn naaimachines tevoorschijn gehaald en hebben partners van collega’s mondkapjes gemaakt. In onze diensten is het constant focus op de hygiëne, bv elke vier uur worden door ons alle deurklinken, liftknoppen, armleuningen en de rest wat met handen wordt aangeraakt ontsmet. Geen gemeenschappelijke momenten meer en zoveel mogelijk binnen blijven. Dat laatste vraagt nogal wat van onze paradijsvogels, maar zelfs zij houden zich eraan, zover dat lukt.

En Djosy…

Djosy geniet met volle teugen van alle aandacht en de lente. Op dat laatste komen we terug in de volgende blog. Ze geniet van de stilte, ze is nu heel vrij in haar doen en laten. Ze heeft de kolder in de kop, wat weer lach en irritatie momenten met zich mee brengt.  Scheuken tot en met, de vacht laat los. Proberen te kammen en dan samen ruzie maken, zij wint! Ze rent achter alles aan wat beweegt of het nou een hommel is die net wakker is, een dansende fuut of haar wat ze verliest, ze probeert het allemaal te vangen.

Het mauwen in de nacht is wat minder leuk, ze springt dan op bed en begint echt heel hard tegen ons te mauwen. Djosy Koppers, ben je nou helemaal van de pot gerukt?!?

We zullen ons best doen om meer filmpjes te plaatsen en blogs te schrijven. We kunnen allemaal wel wat afleiding gebruiken!!