Alsnog naar Texel, doet de brug het?
We hadden gisteren twee opties om alsnog naar Texel te vertrekken, de eerste poging lukte niet omdat de brug bij de lorentzsluis het niet deed. Hoogwater was om 5:17 uur en om 17:57 uur. Wat doen we, vroege vogels zijn we niet, maar loopt de haven dan niet weer vol in de loop van de dag? Laten we het risico maar nemen, het is onze eerste tocht naar Texel en dan willen we graag alert zijn. Wel even met de havenmeester overleggen of we tot wat later mogen blijven liggen. De havenmeester zei dat het niet kon, om 17:57 hoogwater, zo laat kan het nu nog niet zijn, zei hij. Huh?!? Ik met mijnikbennietopmijnmondje gevallen, nou dat staat toch echt in de getijden tabel. De havenmeester pakt zelf al mopperend de getijden tabel en wil beginnen met zie je wel….oh ik zie het staan. Nou dan mag u nog wel even blijven. Vriendelijk bedankt…Pipo dacht ik.
Door de sluis, op naar Texel
Dus rustig aan gedaan, laatste boodschappen gedaan, Aditi klaar gemaakt en om 16:00 vertrokken uit Makkum om alsnog naar Texel te varen. Terug naar de Lorentzsluis, het is niet heet, de brug zal wel draaien, toch? We moesten maar heel even wachten op de sluis, konden al snel geschut worden, richting Waddenzee. De boot voor ons voer deze keer niet ver genoeg door en die zagen we even niet aankomen. Deze keer was er geen stress in de sluis, de schipper op de boot voor ons handelde snel en zo konden we er allemaal in. De sluis uit en de brug ging direct op standby…rood groen, toch spannend, gaat ze draaien? En ja hoor, het is ons gegund, we mogen het wad op, de brug draait open. Het is 16:45 als we aan de andere kant liggen, we beslissen om even te wachten aan de wachtsteiger, we willen stroom mee, niet tegen.
Tegen 17:45 maken we Aditi klaar om de landvasten los te gooien, maar precies op dat moment komt er een gigantische riviercruiser binnen. Die heeft een enorme krachtige motor waardoor er kolkend water ontstaat. Wij hebben geen haast, we wachten wel. Voor zo’n schip gaat de brug eigenlijk direct draaien, dus wij kunnen om 18:02 de Waddenzee op. Direct bakboord uit en de betonning volgen. Het is allemaal zeer goed aangegeven en daardoor dus ook makkelijk te volgen. Wat een schitterend gezicht, het zonnetje op de zee en we zijn bijna helemaal alleen!! Het eerste uur hebben we al flink stroom mee en gaan zo’n 6 knopen. Het tweede en derde uur gaan we hard, heel hard. Gemiddeld 7,3 knoop (voor de herinnering we wegen 12,5 ton!) en we tikten zelfs een tijdje 8 knopen aan, de piek was 8,3 knoop, woohooh!!!!!
Eiland in zicht!
Texel zien we al voor ons gevoel snel liggen en zetten we koers ingang haven. Oei de ingang is veel smaller dan wij dachten. Goed stuurwerk van Jasper, er staat namelijk nog veel stroming en we worden flink naar stuurboord weggezet en we varen de haven in. Eerst kom je in de werkhaven waar de grote vissersboten liggen, dan in de gemeentehaven en dan in de passantenhaven. Smalletjes hoor, maar het gaat allemaal goed. De paden naar de boxen voor 10-12 meter zijn op het eerste oog erg smal, wij varen wel naar een box voor 12-15 meter.
Ik sta op in het gangboord klaar om op de zij steiger te springen, oh jee die zijn niet bij deze lengte boxen. Geen tijd, snel de landvast om de verstaging terug naar voren en klaar staan om te gooien. We gaan iets te hard, we raken de steiger, maar niet ernstig. Er komt een man ons helpen en ik hoef dus niet meer te gooien. Voor de landvasten laten vieren zodat Jasper achter kan aanleggen. Op het IJsselmeer gooien we over een paal, maar hier is eb en vloed. Er zitten aan de palen buizen vast en daar moet de lijn omheen. Het gaat allemaal goed, we hebben bier verdiend.
Ambulance voor de buren
Klop klop…klop klop…wordt er nou geklopt? We kijken op de steiger, de havenmeester staat daar en vraagt hebben jullie een dokter gebeld. Nee, havenmeester gaat naar de boot naast ons, die hadden wel gebeld. De dokter is er al. Niet veel later komt er een ambulance. Brancard op de steiger met een broeder en zuster. Hoe krijgen we de man van boord, inmiddels begrepen we hij was ziek, niet gewond.
Er zijn spierballen nodig om de man op de brancard over het schip en op de steiger te tillen. Jasper en ik bieden gelijk aan, is nog niet genoeg. Havenmeester regelt nog 4 mensen. Dus de beste man is over zijn eigen schip getild, de steiger op en afgevoerd met de ambulance. Man, man, man wat een aankomst! Inmiddels is het 22:30, wij moeten nog steeds bier en eten. Dus eindelijk aan zelf verzorging kunnen doen en de adrenaline van onze eerste tocht naar Texel te laten zakken.
Niet veel later storten we compleet in, ik heb niet eens meer puf om nog een verhaal te schrijven. We gaan naar bed, morgenochtend kan ik ook schrijven. Het zonnetje schijnt vandaag, ben benieuwd wat de dag ons vandaag gaat brengen!
